Geen kennis, maar kennissen!
Blijf op de hoogte en volg Karen
20 Oktober 2012 | Brazilië, Santos
Lieve allemaal,
Daar ben ik weer naar een aantal maanden! Nog steeds in Santos, maar voor hoe lang dat weten we pas over een aantal maanden. Renato is ontzettend druk met toelatingen voor volgend jaar en vliegt momenteel door heel Brazilië. In januari is het laatste examen en daarna komt er hopelijk wat rust in de tent.
Sociaal - Professioneel leven
De laatste maanden ben ik bezig geweest met netwerken, netwerken en netwerken. Wie ken je. Dat is wat telt hier, met alles! Of het nou gaat om een reparatie in huis, het vinden van een goed restaurant, hondenopvang tot het krijgen van een baan. In Nederland is kennis macht zeggen wij. Ook al heb je nog zoveel kennis, daarmee kom je er hier niet. Ter illustratie: het sturen van een CV, doen wij in Nederland vaak als wij een vacature zien, met een keurige sollicitatiebrief erbij. Kan je hier vergeten. Ook al stuur je er een miljoen. Het gaat er om dat iemand jou introduceert bij een bedrijf en jou kan aanraden voor een bepaalde functie. Geen land voor sociaal gestoorden dus. En je begint als buitenlander al met een giga achterstand, want jou netwerk is nooit zo groot als die van een Braziliaan. Maargoed hierbij geldt: geef nooit op! Maar frustratie is wel een woord waar ik mee heb gevochten de afgelopen tijd. Brazilianen zijn beleefd en willen je altijd helpen, zeggen ze.... Want woorden komen hier vaak totaal niet overeen met de praktijk. Mijn dagen bestonden uit netwerken via internet, netwerken en meetings in São Paulo (2 uur heen en 2 uur terug) en netwerken op events. Ik ben verschillende mensen tegengekomen, mensen waar je wat aan hebt en je helpen, mensen waar je aan de toekomst wat aan hebt en mensen waar je totaal niks aan hebt of aan gaat hebben. Die laatste groep daar gaat gelijk een streep doorheen, hoe aardig ook. Mijn doel is het opbouwen van mijn leven in Brazilië of in ieder geval een poging doen om te kijken of dit lukt. Gelukkig heeft het zijn vruchten afgeworpen en ben ik na drie sollicitatierondes aangenomen als marketing en communicatie specialist bij een klein, innovatief bedrijfje in São Paulo. De komende tijd ga ik ervaren of dit goed gaat en hoe het bevalt. Ik zal me nu moeten bewijzen.
Sociaal- Sociaal leven
Qua vriendschappen heb ik alles mee zitten. Brazilianen zijn open en vriendelijk en laten je snel toe in hun leven. Ik heb in Santos een aantal mensen die mij ontzettend helpen. Katia (vrouw appartementen etc.) staat altijd voor mij klaar en helpt met alles. Ook haar hondje en ons hondje Ica zijn dikke vriendinnen.
René is een Nederlandse man, die ook in Santos woont en mij ontzettend helpt en introduceert bij verscheidene mensen. Daarnaast heb ik een groep vrienden van mijn eigen leeftijd die ik heb leren kennen bij het eenmalig volgen van een dansles. We gaan regelmatig uiteten, gezellig wat drinken in een bar, barbecuen en vandaag gaan we naar een plaatsje dichtbij Santos en hebben we een strandfeest ter ere van een verjaardag.
Natuurlijk mis ik mijn vriendjes en vriendinnetjes in Nederland, maar gelukkig spreek ik die vaak via bijv. Skype.
Sociaal - Liefde & Familie
De kleine familie ik hier heb bestaat uit Renato, Ica en ikzelf. Gelukkig gaat dat helemaal super. Ica is natuurlijk mijn knuffeltje en allerliefste hondenvriendin. Renato en ik zijn helemaal gek op haar. Als Renato niet thuis is dan geeft ze afleiding en gaan we heerlijk langs het strand wandelen. Want Renato is er vaak niet door de hectiek voor de toelatingen van volgend jaar. Ik zie hem om de twee weken. De rest van de tijd is hij in Rio om zijn masters af te ronden. Af en toe is dat best moeilijk, maar vanaf volgend jaar komt daar verandering in en zitten we continue met elkaar opgescheept haha.
Mijn lieve papa, mama en zusjes spreek ik elke week en mis ik natuurlijk wel. Maar over het algemeen kan ik er goed mee omgaan. Ik was bang dat ik misschien ontzettende heimwee zou gaan krijgen, omdat ik een echt familiemens ben. Gelukkig spreken we elkaar lekker vaak :)
Tot zover mijn update van mijn leven in Zuid-Amerika. Op naar de komende maanden!
Een hele dikke kus en knuffel voor jullie allemaal!
Daar ben ik weer naar een aantal maanden! Nog steeds in Santos, maar voor hoe lang dat weten we pas over een aantal maanden. Renato is ontzettend druk met toelatingen voor volgend jaar en vliegt momenteel door heel Brazilië. In januari is het laatste examen en daarna komt er hopelijk wat rust in de tent.
Sociaal - Professioneel leven
De laatste maanden ben ik bezig geweest met netwerken, netwerken en netwerken. Wie ken je. Dat is wat telt hier, met alles! Of het nou gaat om een reparatie in huis, het vinden van een goed restaurant, hondenopvang tot het krijgen van een baan. In Nederland is kennis macht zeggen wij. Ook al heb je nog zoveel kennis, daarmee kom je er hier niet. Ter illustratie: het sturen van een CV, doen wij in Nederland vaak als wij een vacature zien, met een keurige sollicitatiebrief erbij. Kan je hier vergeten. Ook al stuur je er een miljoen. Het gaat er om dat iemand jou introduceert bij een bedrijf en jou kan aanraden voor een bepaalde functie. Geen land voor sociaal gestoorden dus. En je begint als buitenlander al met een giga achterstand, want jou netwerk is nooit zo groot als die van een Braziliaan. Maargoed hierbij geldt: geef nooit op! Maar frustratie is wel een woord waar ik mee heb gevochten de afgelopen tijd. Brazilianen zijn beleefd en willen je altijd helpen, zeggen ze.... Want woorden komen hier vaak totaal niet overeen met de praktijk. Mijn dagen bestonden uit netwerken via internet, netwerken en meetings in São Paulo (2 uur heen en 2 uur terug) en netwerken op events. Ik ben verschillende mensen tegengekomen, mensen waar je wat aan hebt en je helpen, mensen waar je aan de toekomst wat aan hebt en mensen waar je totaal niks aan hebt of aan gaat hebben. Die laatste groep daar gaat gelijk een streep doorheen, hoe aardig ook. Mijn doel is het opbouwen van mijn leven in Brazilië of in ieder geval een poging doen om te kijken of dit lukt. Gelukkig heeft het zijn vruchten afgeworpen en ben ik na drie sollicitatierondes aangenomen als marketing en communicatie specialist bij een klein, innovatief bedrijfje in São Paulo. De komende tijd ga ik ervaren of dit goed gaat en hoe het bevalt. Ik zal me nu moeten bewijzen.
Sociaal- Sociaal leven
Qua vriendschappen heb ik alles mee zitten. Brazilianen zijn open en vriendelijk en laten je snel toe in hun leven. Ik heb in Santos een aantal mensen die mij ontzettend helpen. Katia (vrouw appartementen etc.) staat altijd voor mij klaar en helpt met alles. Ook haar hondje en ons hondje Ica zijn dikke vriendinnen.
René is een Nederlandse man, die ook in Santos woont en mij ontzettend helpt en introduceert bij verscheidene mensen. Daarnaast heb ik een groep vrienden van mijn eigen leeftijd die ik heb leren kennen bij het eenmalig volgen van een dansles. We gaan regelmatig uiteten, gezellig wat drinken in een bar, barbecuen en vandaag gaan we naar een plaatsje dichtbij Santos en hebben we een strandfeest ter ere van een verjaardag.
Natuurlijk mis ik mijn vriendjes en vriendinnetjes in Nederland, maar gelukkig spreek ik die vaak via bijv. Skype.
Sociaal - Liefde & Familie
De kleine familie ik hier heb bestaat uit Renato, Ica en ikzelf. Gelukkig gaat dat helemaal super. Ica is natuurlijk mijn knuffeltje en allerliefste hondenvriendin. Renato en ik zijn helemaal gek op haar. Als Renato niet thuis is dan geeft ze afleiding en gaan we heerlijk langs het strand wandelen. Want Renato is er vaak niet door de hectiek voor de toelatingen van volgend jaar. Ik zie hem om de twee weken. De rest van de tijd is hij in Rio om zijn masters af te ronden. Af en toe is dat best moeilijk, maar vanaf volgend jaar komt daar verandering in en zitten we continue met elkaar opgescheept haha.
Mijn lieve papa, mama en zusjes spreek ik elke week en mis ik natuurlijk wel. Maar over het algemeen kan ik er goed mee omgaan. Ik was bang dat ik misschien ontzettende heimwee zou gaan krijgen, omdat ik een echt familiemens ben. Gelukkig spreken we elkaar lekker vaak :)
Tot zover mijn update van mijn leven in Zuid-Amerika. Op naar de komende maanden!
Een hele dikke kus en knuffel voor jullie allemaal!
-
22 Oktober 2012 - 18:36
Hans En Hanny Cornelis-Jongboed:
Lieve Karen,
Wat gezellig om je verslag te lezen. Gefeliciteerd met je baan en natuurlijk heel veel succes.
Leuke foto,s van jullie. Je bent niet alleen maar hebt altijd Ica bij je voor de broodnodige gezelligheid.
Echt een lief beestje. Hopelijk gaat het goed met Renato zijn examens.
Het allerbeste met jullie gewenst.
Dikke knuffels van Hans en Hanny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
